Δυναμικό αγοράς

Οι εφαρμογές έργων παροχής ενεργειακών υπηρεσιών στην Ελλάδα είναι πολύ περιορισμένες, και προς το παρόν υπάρχουν μόνο λίγες Εταιρείες παροχής Ενεργειακών Υπηρεσιών (ΕΕΥ), που να δραστηριοποιούνται στη χώρα μας. Στο παρελθόν είχαν γίνει κάποιες προσπάθειες να πραγματοποιηθούν έργα παροχής ενεργειακών υπηρεσιών, τα οποία περιελάμβαναν κυρίως θερμικά ηλιακά συστήματα. Μερικές από τις εφαρμογές αυτές είχαν να κάνουν με συνδυασμό ενεργειακής αποδοτικότητας και ηλιακών συστημάτων, για να είναι χρηματοδοτικά πιο ελκυστικές.

Πολλές εταιρείες, κυρίως κατασκευαστικές και προμηθευτές συστημάτων, έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον να δράσουν ως ΕΕΥ μέσα στα πλαίσια έργων του ΚΑΠΕ που γίνονται με σκοπό την ανάπτυξη της αγοράς. Τα έργα αυτά επικεντρώνονται στον δημόσιο τομέα, όπου υπάρχει μεγάλο δυναμικό για εφαρμογή μέτρων ενεργειακής αποδοτικότητας.

Όσον αφορά τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, τα πλέον κατάλληλα να πάρουν μέρος σε σχήματα ΕΕΥ, είναι φυσικά οι τράπεζες ή και άλλα παρόμοια ιδρύματα όπως είναι οι ασφαλιστικές εταιρείες. Σε μερικές περιπτώσεις εταιρείες κοινής ωφέλειας θα μπορούσαν να παίξουν αυτό το ρόλο. Μέχρι στιγμής επειδή τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα δεν έχουν συμμετάσχει ενεργά σε σχήματα ΕΕΥ και έργα Χρηματοδότησης Από Τρίτους (ΧΑΤ), δεν έχει δημιουργηθεί / υιοθετηθεί ένα τυποποιημένο χρηματοδοτικό μοντέλο καθώς και συγκεκριμένες απαιτήσεις.

Επιπρόσθετα, μερικοί από τους λόγους της μικρής ανάπτυξης της αγοράς ΕΕΥ στην Ελλάδα, είναι η μερική έλλειψη κατάλληλου νομικού και θεσμικού πλαισίου, καθώς επίσης και διάφορα γραφειοκρατικά εμπόδια.

Σε ότι αφορά το δημόσιο τομέα, σημαντικό εμπόδιο αποτελεί ότι δεν επιτρέπεται στους δημόσιους φορείς να πληρώνουν «εναλλακτικούς» λογαριασμούς ηλεκτρικής ενέργειας, όπως αυτοί προκύπτουν από τις εφαρμογές μέτρων ενεργειακής αποδοτικότητας και ηλιακών θερμικών συστημάτων. Αντίθετα το εμπόδιο αναφορικά με την εγκατάσταση, λειτουργία, συντήρηση και διαχείριση αντίστοιχου ενεργειακού εξοπλισμού υπό τη μορφή μακροχρόνιας μίσθωσης ξεπεράστηκε πρόσφατα, με τη ψήφιση του νέου νόμου για τις Συμπράξεις Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ), (ΝΟΜΟΣ ΥΠ' ΑΡΙΘ. 3389/2005 (ΦΕΚ Α' 232)). Ο νόμος αυτός που επιτρέπει την εφαρμογή έργων μεταξύ του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα, αναμένεται ότι θα προωθήσει την αγορά των ΕΕΥ στα κτίρια του δημοσίου τομέα.

Μερικά ακόμη εμπόδια είναι:

Η έλλειψη συγκεκριμένου νομικού καθεστώτος για την εδραίωση των ΕΕΥ

Ο μηχανισμός χρηματοδότησης, επένδυσης, σχεδιασμού, κατασκευής και ασφάλειας του έργου δεν είναι ακόμη καλά καθορισμένος.

Τα άμεσα οικονομικά οφέλη του τελικού χρήστη, μειώνονται σημαντικά αν η ΕΕΥ χρειάζεται υψηλό βαθμό εσωτερικής απόδοσης για την επένδυση ή μικρή διάρκεια συμβολαίου.

Υπάρχει έλλειψη τεχνογνωσίας και εμπειρίας, ανάμεσα στις υποψήφιες ΕΕΥ στην Ελλάδα. Η ίδια έλλειψη συνειδητοποίησης και αξιοπιστίας υπάρχει και μεταξύ των τελικών χρηστών, σε ότι αφορά οικονομικά και άλλα οφέλη που συνδέονται με εφαρμογές έργων ενεργειακών υπηρεσιών.

Δεν υπάρχουν πρότυπα συμφωνητικά για συμβάσεις ενεργειακής απόδοσης, συμβατά με την ελληνική νομοθεσία

Αξίζει ωστόσο να σημειωθεί ότι κατά τη διάρκεια των τελευταίων χρόνων έγιναν και συνεχίζουν να γίνονται στοχοθετημένες προσπάθειες ώστε να βρεθούν τρόποι να ξεπεραστούν αυτά τα εμπόδια και να αναπτυχθεί η δράση των ΕΕΥ στις υποδομές του δημοσίου τομέα.

Αντίθετα στον ιδιωτικό τομέα η κατάσταση είναι πιο ευέλικτη, καθώς το θέμα της ιδιοκτησίας είναι ξεκάθαρο και τα οικονομικά κέρδη των προτεινόμενων παρεμβάσεων είναι εύκολα προσδιορίσιμα και άμεσα αποδόσιμα και ως εκ τούτου υπάρχει πραγματικό ενδιαφέρον για τη πραγματοποίηση έργων ΕΕΥ τόσο από τη μεριά της ζήτησης όσο και από τη μεριά της προσφοράς.

Τα έργα αυτά στον ιδιωτικό τομέα αναφέρονται κυρίως στην εγκατάσταση/ λειτουργία/ συντήρηση μέσω μακροχρόνιας μίσθωσης ενεργητικών συστημάτων για παραγωγή ενέργειας / θέρμανση ή και ψύξη διαφόρων τεχνολογιών ( αυτόνομα ή σε συνδυασμό για φυσικό αέριο, θερμικά ηλιακά, γεωθερμικές αντλίες), συστημάτων για εξοικονόμηση ενέργειας ή και σε συνδυασμό των δύο αυτών βασικών κατηγοριών. Οι τελικοί χρήστες αυτών των εφαρμογών είναι από ξενοδοχεία, βιομηχανίες, εταιρίες μέχρι και πολυκατοικίες όπου και επιμερίζεται ανά ιδιοκτήτη το ποσό της μηνιαίας καταβολής/ συνδρομής.