Η μέτρηση των ανωτέρω φυσικών μεγεθών πραγματοποιείται με διάταξη θερμής πλάκας (Guarded Hot Plate). Η μέτρηση με την μέθοδο αυτή είναι απόλυτη και όχι συγκριτική, ως εκ τούτου είναι κατάλληλη για απόκτηση τιμών αναφοράς για τεχνικές, επιστημονικές ή εμπορικές δημοσιεύσεις.

Η μετρητική διάταξη έχει κατασκευαστεί από το National Physical Laboratory, UK σύμφωνα με το διεθνές πρότυπο ISO 8302:1991. Είναι τύπου Guarded Hot Plate και δέχεται δύο πανομοιότυπα δοκίμια μεγέθους 50 cm x 50 cm και πάχους 3 έως 12 cm, σε οριζόντια θέση.

Στη διάταξη μπορούν να ελεγχθούν ομογενή ή κατά προσέγγιση ομογενή καθώς και στρωσιγενή υλικά σύμφωνα με ISO 8302:1991, prΕΝ 12667:1997, prEN 12664:1996 και ΕΛΟΤ 514:1981/DIN 52612:1979. Η διάταξη είναι κατάλληλη για υλικά με θερμική αγωγιμότητα μικρότερη από 3.5 W.m-1.K-1 και θερμική αντίσταση μεγαλύτερη από 0.03 m2.K.W-1. Ο δοκιμές διαρκούν από 24 έως και 72 ώρες.

Τα δοκίμια θα πρέπει να είναι σε μορφή πλάκας, η επιφάνειά τους να πληροί αυστηρές προδιαγραφές όσον αφορά την επιπεδότητα και την ομαλότητά της και οι διαστάσεις τους να είναι γνωστές με μεγάλη ακρίβεια. Για να διασφαλιστεί η συμμόρφωση με τις προδιαγραφές αυτές προβλέπεται συγκεκριμένη σειρά ελέγχων και μετρήσεων των δοκιμίων τόσο πριν όσο και μετά τη δοκιμή. Επιπλέον τα δοκίμια πρέπει να είναι ξηρά, ενώ προβλέπεται και επανειλημμένη ζύγισή τους για την ανίχνευση τυχούσας απορρόφησης υγρασίας μετά την ξήρανση. Τόσο οι παραπάνω μετρήσεις όσο και η διαδικασία ξήρανσης πρέπει να πραγματοποιούνται σύμφωνα με τα σχετικά, με το εκάστοτε υλικό, πρότυπα και την αντίστοιχη καλή πρακτική χρήσης.

Η μέθοδος συνίσταται στην παροχή θερμικής ενέργειας στα δύο δοκίμια, μέσω μιας πηγής θερμότητας η οποία ονομάζεται θερμή πλάκα και βρίσκεται τοποθετημένη μεταξύ των δοκιμίων και σε απόλυτη επαφή με αυτά. Κατ' αυτό τον τρόπο διατηρείται ροή θερμότητας διαμέσου των δειγμάτων, η οποία υποβοηθείται από άλλες πλάκες, οι οποίες ονομάζονται ψυχρές πλάκες, βρίσκονται σε χαμηλότερη θερμοκρασία και εφάπτονται στις ψυχρές πλευρές των δοκιμίων. Στη σταθερή κατάσταση μετράται η παρεχόμενη ενέργεια και η διαφορά θερμοκρασίας μεταξύ των δύο πλευρών κάθε δείγματος.

Γενικά, απαιτείται υψηλή ακρίβεια στις λαμβανόμενες μετρήσεις καθώς και πολύ καλή σταθεροποίηση των πειραματικών συνθηκών. Για το λόγο αυτό όλη η πειραματική διαδικασία και η συλλογή των μετρήσεων, μετά την ορθή τοποθέτηση των δοκιμίων στη διάταξη, ελέγχεται μέσω ειδικού λογισμικού.

Οι θερμο-υγρομετρικές συνθήκες οι οποίες επικρατούν στο χώρο του εργαστηρίου είναι, επίσης, καθοριστικές για το αποτέλεσμα της δοκιμής. Τα δοκίμια πριν τοποθετηθούν στη διάταξη πρέπει να έχουν αποκαταστήσει θερμική και υγρομετρική ισορροπία με το περιβάλλον του εργαστηρίου. Ιδανικά οι δοκιμές πρέπει να πραγματοποιούνται σε θερμοκρασία παρόμοια με αυτή του εργαστηρίου και σχετική υγρασία περίπου 50%.

Η ακρίβεια της μεθόδου, όταν η μέση θερμοκρασία της δοκιμής προσεγγίζει τη θερμοκρασία του περιβάλλοντος χώρου, αναμένεται να μην υπερβαίνει το 2%, ενώ η αναμενόμενη ακρίβεια για δοκιμές σε όλο το εύρος χρήσης του υλικού είναι περίπου 5%.

Η μέθοδος είναι μια από τις ευρύτερα χρησιμοποιούμενες εργαστηριακές μεθόδους για την περιγραφή των θερμικών χαρακτηριστικών δομικών και άλλων υλικών. Οι υπολογιζόμενες τιμές των θερμικών παραμέτρων, από μια συγκεκριμένη δοκιμή, αναφέρονται στα υπό εξέταση δοκίμια. Για την εκτίμηση των αντίστοιχων παραμέτρων του υλικού από το οποίο είναι κατασκευασμένο το δοκίμιο, θα πρέπει να πρέπει να υπάρχει επαρκής τεκμηρίωση ότι το δοκίμιο είναι αντιπροσωπευτικό του υλικού, ενώ το πάχος του δοκιμίου θα πρέπει να είναι τέτοιο ώστε να μην επηρεάζει τις υπολογιζόμενες τιμές των θερμικών χαρακτηριστικών.