H έννοια της ενεργειακής απόδοσης των κτιρίων επίσημα χρησιμοποιήθηκε στην Οδηγία 2002/91/ΕΚ «για την ενεργειακή απόδοση των κτιρίων», η οποία από το 2002 θέτει απαιτήσεις ενεργειακής κατανάλωσης για την θέρμανση, την ψύξη, τον φωτισμό και την ηλεκτρική χρήση στα κτίρια. Η Οδηγία ενσωματώθηκε στο εθνικό δίκαιο το 2008, με τον Νόμο3661 «Μέτρα για τη μείωση της ενεργειακής κατανάλωσης των κτιρίων και άλλες διατάξεις» - ΦΕΚ 89 – 19 Μαΐου 2008.

Με την αναδιατύπωση της Οδηγίας 2002/91/ΕΚ από την Οδηγία 2010/31/ΕΕ, που αποτελεί την κύρια υπάρχουσα νομοθετική πράξη σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης των κτιρίων, δίνεται έμφαση ιδίως για την επίτευξη των πιο μακροπρόθεσμων στόχων της Οδηγίας, στα κτίρια σχεδόν μηδενικής κατανάλωσης ενέργειας (nZEB).

Επιπλέον, τα κράτη - μέλη οφείλουν να καταρτίσουν Εθνικά Σχέδια αύξησης του αριθμού των κτιρίων σχεδόν μηδενικής κατανάλωσης ενέργειας (nZEB), τα οποία μπορούν να περιλαμβάνουν στόχους διαφοροποιημένους, ανάλογα με την κατηγορία του κτιρίου. Ακόμα, τα κράτη - μέλη οφείλουν να αναπτύσσουν πολιτικές και να λαμβάνουν μέτρα, θέτοντας π.χ. στόχους για την ενθάρρυνση της μετατροπής κτιρίων σε κτίρια nZEB.

Για την υποστήριξη της Οδηγίας 2010/31/ΕΕ εκδόθηκε ο Κανονισμός 244/2012/ΕΕ (της 16ης Ιανουαρίου 2012), προς συμπλήρωση της Οδηγίας 2010/31/ΕΕ για την ενεργειακή απόδοση των κτηρίων, με τον οποίο καθορίζεται συγκριτικό μεθοδολογικό πλαίσιο για τον υπολογισμό των επιπέδων βέλτιστου κόστους των ελάχιστων απαιτήσεων ενεργειακής απόδοσης των κτιρίων και των δομικών στοιχείων.

Τονίζεται ότι, από το 2012 τα κτίρια σχεδόν μηδενικής κατανάλωσης ενέργειας (nZEB) υποστηρίζονται από τις δράσεις υλοποίησης στο πλαίσιο της κοινοτικής Οδηγίας 2012/27/ΕΕ για την ενεργειακή απόδοση, η οποία θέτει μια σειρά υποχρεώσεων στα κράτη-μέλη της ΕΕ σχετικά με τους εθνικούς στόχους επίτευξης της ενεργειακής απόδοσης.

Για περισσότερες πληροφορίες ανέτρεξε εδώ: