Ψύξη αφύγρανσης
Τα συστήματα ψύξης με αφύγρανση (desiccant cooling) αφυγραίνουν τον εσωτερικό χώρο με κατάλληλα υλικά αφύγρανσης.
Τα υλικά αφύγρανσης έχουν την ιδιότητα απορρόφησης/προσρόφησης υδρατμών από τον αέρα. Όταν υπάρχει μεγάλη σχετική υγρασία, τα υλικά αυτά μπορούν να απορροφήσουν/προσροφήσουν υδρατμούς από 20% έως 60% του βάρους τους (σε ξηρή μορφή). Έχουν τη δυνατότητα απορρόφησης/προσρόφησης υδρατμών και από αέρα σχετικά χαμηλής υγρασίας (μεταξύ 6% και 20% του βάρους τους από αέρα με 10 % σχετική υγρασία).
Τα υλικά αφύγρανσης ανήκουν σε δυο διαφορετικές κατηγορίες:
- υγρής μορφής – είναι συνήθως υλικά απορρόφησης που υπόκεινται φυσική ή χημική μεταβολή (π.χ. NaCl, LiBr) κατά τη διάρκεια απορρόφησης.
- στερεάς μορφής – ειναι συνήθως υλικά προσρόφησης που δεν υπόκεινται σε καμία φυσική ή χημική μεταβολή (π.χ. silica gel, zeolite) κατά τη διάρκεια προσρόφησης.
Ο κύκλος αφύγρανσης αποτελείται από τρία μέρη:
- αφύγρανση αέρα – όταν το υλικό αφύγρανσης είναι κρύο και ξηρό, τότε μπορεί να απορροφήσει/προσροφήσει υγρασία από έναν χώρο. Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας αυτής, το υλικό αφύγρανσης «γεμίζει» με υδρατμούς.
- αναγέννηση υλικού αφύγρανσης – η υγρασία που περιέχει το κορεσμένο από υδρατμούς υλικό αποβάλλεται. Για να επιτευχθεί αυτό, θερμαίνεται το υλικό και η υγρασία αποβάλλεται στο περιβάλλον.
- ψύξη υλικού – το υλικό πρέπει να ψυχθεί από κάποιο μέσο για να εισαχθεί ξανά στον κύκλο.
Σε γενικές γραμμές, τα συστήματα αφύγρανσης χρησιμοποιούνται ως βοηθητικά συστήματα ψύξης σε περιπτώσεις όπου:
η σχετική υγρασία του χώρου πρέπει να είναι λιγότερο από 50 %
η προσαγωγή νωπού αέρα υπερβαίνει το 15 %
υπάρχει μεγάλη ζήτηση ηλεκτρικής ισχύος
|